hayattan yorulmak

arada bir yaşarım.

yaşam enerjini kaybetmek, hiçbir şeyden keyif alamamak ve mutsuz bir yüz ifadesi. bitse de gitsek dedirtir ama gittiğin zaman bittiğini görebilecek misin?

nefes nefese bile değilsin artık. o kadar yoruldun ki nefes almaya bile takatin kalmadı. bir köşede öylece idare ediyorsun hayatı. sessizsin ve çok fazla acı var. dişlerin mi çatlamış senin?

yılgınlık olarak nüksediyor bende. böyle ümidim kırılıyor, elimi-ayağımı çekiyorum her şeyden. kendime gelmem epey süre alıyor.

sigaradan hep, çabuk kesiyo melet.

daha bu yaşta bittik be.

koca bir boşlukta gibiyim. insanın hiç mi yaşamaya hevesi kalmaz? kalmıyormuş.. çevremdekiler benim her zaman en iyisi olmak zorunda olduğumu söyledi, hissettirdi. yıllarca insanları tatmin etmeye çalıştım. gördüğüm tek şey insanların hiçbir zaman tatmin olmadığıydı. en kötüsü bu zamana kadar kendim için hiçbir şey yapmamış olmam. beynim, kalbim, dilim o kadar yorgun ki, kendimi bir yere kapatıp senelerce uyumak istiyorum. siz siz olun (aileniz bile olsa) kimse için hayatınızdan feragat etmeyin. istediğiniz okulu okuyun, sevdiğiniz insanlarla beraber olun, içinizden ne geliyorsa onu yapın. kimse size hayatınızı geri veremez.

artık yürüyecek gücüm kalmadı gibi hissediyorum. hayatta bi ton şey atlattım ama galiba şarjım bitmek üzere

"ben yoruldum hayat, gelme üstüme." herkese olur biraz. ama bazıları çok şiddetli geçirir bu evreyi. onlar da sonunda benim gibi deliriyorlar genelde.

sanki bir amacım kalmamış gibi bu yaşta bu kadar yorgunluk sanki derin bir denizdeyim ayaklarım yere basmıyor dalgalar geliyor üstüme başa çıkamıyorum boğulmama ramak kaldı

hevesimiz kalmadı orospu çocukları

niye bilmiyorum cidden var bir yorgunluğum